Binnen een tijdbestek van drie dagen heeft Isabelle haar laatste World Cup wedstrijd van het jaar gedaan en haar eerste van het nieuwe jaar. Donderdag kwam ze in Calgary voor het eerste in actie en eindigde ze als vijftiende. Op Nieuwjaarsdag stond zaterdag vervolgens ook de tweede wedstrijd op dezelfde half pipe gepland. Ditmaal met de 21e plaats als resultaat. Naast de zeer lastige omstandigheden waren vooral de jury-beoordelingen van de tweede wedstrijddag voer voor discussie.
“Het was de eerste dag dat we hier gingen skiën -29 graden”, kijkt Isabelle terug op de week. “Eigenlijk was het de hele week koud. Bijna te koud om te skiën. Tot op het punt dat we onze neus gingen tapen tegen frostbite, bevriezing. Dat had ik zelfs al min of meer. Het was dus heel erg koud tijdens de trainingen en de half pipe was ook slecht. Daar werd dan ook veel over geklaagd. We hadden dus niet echt een goede training. Ze deden heel erg hun best om een goede pipe te maken, maar doordat het zo koud was, was het heel moeilijk om hem in een goede vorm te krijgen.”
De omstandigheden maakten het skiën tricky. “Het probleem was dat we undervert hadden. Dat wil zeggen dat hoe hoger je uit de pipe gaat, hoe meer je richting het vlakke deel gaat, in plaats van terug de half pipe in. Dat maakte het heel gevaarlijk, waardoor iedereen heel erg ging inhouden. Voor onze eerste wedstrijddag was het eigenlijk nog steeds wel heel undervert. Het was daarbij slecht weer en koud. Iedereen deed dan ook een wat meer veilige run dan normaal.”
Val in tweede run Zo ook Isabelle zelf. “Die run scoorde eigenlijk best wel goed en daar was ik wel tevreden mee”, vertelt ze. “Ik werd vijftiende. Helaas viel ik in de tweede run op mijn hoofd, waarbij mijn helm ook brak. Daardoor had ik een heel lichte hersenschudding en een pijnlijk lichaam, waarna ik de training een dag later heb overgeslagen, om te zorgen ik gisteren wel weer kon skiën.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
Toch heerste er tevredenheid. “Over de eerste wedstrijd heb ik wel een goed gevoel. Het was jammer dat ik in de tweede run viel en mezelf niet kon verbeteren, maar ik had wel een goed gevoel over de omstandigheden en wat ik daarin neer kon zetten. Ik vond dat ik een redelijk goede score had en daar was ik wel tevreden mee. We hadden hier een heel sterk deelnemersveld en dan is 15e wel een goede klassering.”
Jurysport
Op Nieuwjaarsdag was het helaas een totaal ander verhaal. “De pipe was iets beter, maar nog steeds niet in heel goede conditie. Ik besloot dan ook opnieuw om een veilige run te doen. Ook omdat ik niet helemaal 100 procent was en ik toch mee wilde doen. Ik deed eigenlijk dezelfde run, maar kreeg nu plots een redelijk lage score, waar anderen plots een hoge score kregen. Je zag dat er heel grote verschillen zaten tussen de scores van de jury. Bij sommige meiden zelfs dertien punten verschil tussen de juryleden. Dat is een totaal andere plaatsing. Het leek wel of ze ‘all over the place’ waren met de scores. Niet zozeer bij de top-8, maar wel alles daarbuiten. Sommige meiden scoorden veel te hoog en anderen veel te laag. Er klopte volgens velen, zowel deelnemers als coaches, heel weinig van.”
Voor Isabelle zat er ditmaal niet meer in dan de 21e plaats. “Ik heb wel veilig geskied en niet mijn moeilijkste run gedaan, mezelf niet hard gepusht. Maar ik had voor mijn gevoel en die van mijn coaches niet zo laag moeten scoren als ik deed. Er staan een aantal vrouwen boven mij in de uitslag, die we in actie hebben gezien en niet boven me hadden moeten staan. Maar het blijft een jurysport. Dit kan gebeuren en hoort erbij.”
Op naar Amerika
Het leverde gemengde gevoelens op bij Isabelle, terugkijkend op de twee wedstrijden. “Over de eerste wedstrijd ben ik redelijk tevreden, hoe ik dat deed met moeilijk omstandigheden. Over de tweede wedstrijd ben ik tevreden met skiën, maar ontevreden over de scores. Vandaag vliegen we alweer terug naar Amerika voor de volgende World Cup. Er is dus niet teveel tijd om er over na te denken. Hopelijk is de half pipe daar beter en kunnen we daar vol gas skiën. Zo ingehouden is niet leuk."
"Als de half pipe niet goed is, ben je er eigenlijk constant bang voor. Dan kun je niet 100 procent skiën, maar je bent ook niet lekker aan het skiën. Dan is het echt een run neerzetten in de omstandigheden, maar dat is niet de reden waarvoor ik deze sport gekozen heb. Ik vind het leuk om te doen, maar als het gevaarlijk is door omstandigheden en een slechte half pipe, word ik daar niet heel vrolijk van. Ik hoop dus heel erg dat het in Amerika beter is en we daar kunnen skiën zonder ons in te hoeven houden.”
Comments