Een blog. En nog wel in het Nederlands. Het is al een tijd terug dat ik op mijn website op deze manier wat van me liet horen. Ik ben echter van plan om het vaker te gaan doen. Waarom? Omdat ik jullie graag op de hoogte wil houden van wat ik doe. Van mijn weg richting hopelijk deelname aan de Olympische Spelen in Beijing en alles wat er daarbij op mijn pad komt. Nu de winter weer voor de deur staat en ik net mijn eerste trainingskamp achter de rug heb, vond ik het een mooi moment om hiermee te beginnen.
"We waren plots ruim een maand eerder klaar"
Ik ben vrijwel heel oktober in Saas Fee verbleven. Na een lange tijd van thuis trainen, had ik in Zwitserland mijn eerste trainingsstage van het nieuwe seizoen. Die stond allereerst in het teken om weer te wennen aan het skiën en vervolgens om weer terug te komen op het niveau waarop ik het afgelopen seizoen ben geëindigd. Dat was ook een seizoen dat door corona abrupt eindigde. Waar het er normaal gesproken pas midden april opzit, na de Nederlandse kampioenschappen, waren we nu plots ruim een maand eerder klaar.
Photo: The Stomping Grounds
Het gebrek aan die maand is best groot. We misten daardoor een enorme belangrijke trainingsperiode, met daarin meerdere belangrijke wedstrijden, zoals de Europa Cup en ook het NK. Dat was echter niet alles. Zo gaan we in de zomer vaak ook naar Nieuw Zeeland, om daar te skiën. Ook dat was nu echter niet mogelijk, waardoor dit voor mij een zeer lange onderbreking werd als het gaat om ski-technische trainingen. Het was in Saas Fee dus belangrijk om me daar eerst weer op te focussen.
"Ik heb al stappen kunnen maken met het oog op het toevoegen van nieuwe tricks"
Waar ik vooral blij om ben, is dat het me gelukt is om mijn niveau weer terug te vinden. Ik was bijvoorbeeld al weer in staat om tricks uit te voeren, waar we vorig jaar aan gewerkt hebben. Én ik heb al stappen kunnen maken met het oog op het toevoegen van nieuwe tricks. Als ik dan bedenk dat de weersomstandigheden niet zo goed waren, waardoor het lang niet elke dag mogelijk was om te trainen, dan denk ik dat ik wel het maximale uit deze stage heb gehaald.
Nu sta ik voor een uitdagende periode. Of eigenlijk; een uitdagend seizoen. Door Covid-19 is het gewoonweg onduidelijk wat wel en wat niet gaat lukken als het om wedstrijden gaat. Het vergt van ons als atleten een nog meer flexibele houding. Dat is af en toe lastig, zeker omdat je als sporter toch echt naar bepaalde doelen toe wil werken, maar op dit moment is het gewoonweg niet anders. Ik hoop in ieder geval nog een trainingsstage van twee weken te kunnen doen, voor midden december in Copper Mountain de eerste wereldbeker wedstrijd van het seizoen gepland staat.
In de komende paar weken ga ik me in Nederland verder voorbereiden en werken aan mijn fysiek. Ik kijk ernaar uit om daarna weer de sneeuw in te duiken. Zoals gezegd ga ik jullie daarbij op de hoogte houden via wat blogs. De volgende kun je over zo’n twee weken van me verwachten. Blijf gezond allemaal en tot dan!
Isabelle