Drie weken geleden vertelde ik jullie in mijn blog hoe mijn seizoen tot nu toe verliep als het gaat over het skiën zelf. Wat ik er echter niet bij vertelde, is de uitdagingen die daarbij komen kijken als het gaat om het regelen van dit alles. Als individuele atleet sta je er namelijk ook écht alleen voor. Dat is deze winter wel extra duidelijk geworden. Ik moet alles zelf uitzoeken en voor elkaar krijgen, waar sporters uit andere landen dat niet hebben. Daarbij is de coronatijd nog eens een extra uitdaging gebleken. Ik vertel jullie er graag wat meer over om iedereen een beeld te geven.
De hele ski-industrie op dit niveau is ingesteld op teams. Op nationale teams met coaches, teammanagers, fysiotherapeuten, materiaalman en verzekeringen. Ook qua budgetten. Dat komt bijvoorbeeld al duidelijk naar voren wanneer je kijkt naar de trainingssessies, zoals waar ik was in Copper Mountain, waar je voor moet betalen. Als individuele atleet zijn die eigenlijk veel te duur om te kunnen bekostigen, maar voor een team is dat geen probleem. Die kopen voor hun hele groep plekken in, waar ik als individuele atleet zonder een team om me heen dus de volledige kosten maak. Daarnaast heb je verzekeringen die totaal niet ingesteld zijn op individuele deelname. Ook die zijn, qua aansprakelijkheid bijvoorbeeld, helemaal gevormd op deelname van teams aan trainingen en wedstrijden. Verder wordt de informatie voor deze training sessies verstuurd naar alle nationale teams, zo moet ik altijd zelf achter de informatie aan en het regelen daarvan.
"De hele ski-industrie op dit niveau is ingesteld op teams. Ik sta er écht alleen voor."
Dat is dan puur gericht op het skiën zelf, maar ook de dingen er omheen, zoals accommodaties zijn een goed voorbeeld. Alles in het hele ski-gebeuren is niet ingesteld op één persoon. En in deze coronatijd, is het nog een stuk moeilijker ook. Je kan namelijk nog veel minder met andere atleten samen doen. Ik zit momenteel in mijn eentje in een appartement. Het is met corona veel te risicovol om met andere mensen te gaan samenwonen en andere atleten zitten allemaal met hun team. Daarbij zit iedereen in zijn eigen bubbel. Je staat er dus nog meer alleen voor dan normaal, waardoor alle kosten nog meer oplopen.
(Tekst gaat verder onder de foto)
Heeft dit dan invloed op mijn mogelijkheden voor kwalificatie voor wereldkampioenschappen en de Olympische Spelen, kreeg ik al als vraag. Dat heeft het zeker! Ik moet namelijk alles, maar dan ook echt op elk gebied, zelf doen. Het regelen van sponsoring, vluchten, accommodatie, verzekeringen, noem het maar op. Er zijn echt dagen dat ik moeite heb om me te focussen op het skiën, omdat ik allerlei andere dingen aan mijn hoofd heb. Dat zijn allemaal dingen die andere sporters niet hebben. Die hoeven alleen maar te skiën. Hen wordt gezegd wanneer ze waar moeten zijn op welke tijd en meer hoeven ze eigenlijk niet te doen. Topsport blijft hard werken voor elke sporter, dus dit betekent niet dat de andere atleten het niet zwaar hebben, maar waarschijnlijk wel een hoop minder zorgen.
"Er zijn echt dagen dat ik moeite heb om me te focussen op het skiën, omdat ik allerlei andere dingen aan mijn hoofd heb."
De Nederlandse bond heeft ervoor gekozen om mijn sport en discipline niet te ondersteunen, waardoor ik er altijd alleen voorsta. Ook als ik het niet zelf op kan lossen. Hierdoor heb ik soms het gevoel of ik eigenlijk altijd 10 stappen achter op de rest loop. En blijft de vraag altijd in mijn hoofd spoken, wat als.. ik vanaf het begin de ondersteuning had gehad die de atleten om mij heen hebben. Maar desondanks heeft de passie voor mijn sport altijd de overhand, wat ik dan ook moet doen, ik vind wel een weg om het voor elkaar te krijgen. Hierdoor heb ik ook veel geleerd in mijn carrière en wie weet kan ik dit in de toekomst gebruiken voor het helpen van toekomstige talenten.
(Tekst gaat verder onder de foto)
Dat ik hier allemaal zelf zorg voor moet dragen, heeft natuurlijk extreem invloed op de kansen voor kwalificatie. Ze hebben het wereldkampioenschap voor de derde keer verplaatst, ditmaal naar Aspen, Colorado, in de Verenigde Staten, maar er zijn voorafgaand geen andere wedstrijden, alles is afgelast. Normaal gesproken moet ik me kwalificeren voor het WK. Nu kan dat niet. Ondanks dat we leven in een gekke tijd en alles wat gewoon was nu ongewoon is geworden, krijg ik helaas niet de kans van de bond om te mogen starten op het WK. Terwijl dit en de World Cup direct na het WK in Aspen, de enige twee olympische kwalificatiewedstrijden zijn. Ik mag dus niet deelnemen aan het WK, wat in dezelfde halfpipe is, met hetzelfde deelnemersveld, onder dezelfde organisatie als de World Cup, want het heeft de naam wereldkampioenschap en dus mag ik niet meedoen. Terwijl iedereen om mij heen gewoon verzekerd is van een startbewijs. Nederland heeft al erg strenge nationale kwalificatie eisen voor de Olympische Winterspelen, en als je in een heel winterseizoen maar één kans krijg voelt dat erg oneerlijk.
"Ondanks dat alles nu ongewoon is geworden, krijg ik helaas niet de kans van de bond om te mogen starten op het WK."
Ik denk dat ik er trots op mag zijn dat ik het voor elkaar krijg om juist veel zelf te regelen en ik wil hiermee vooral een beeld geven van de situatie. Er zijn ook niet zozeer kleine dingen die me nu zouden kunnen helpen, want ik heb zelf al veel voor elkaar kregen. Zoals dat ik nu toch wel budget heb om coaching te hebben. Het gaat meer om de grote dingen. Dat is het feit dat ik er alleen voor sta en dat is niet iets dat zomaar even anders wordt. Het zou mij ontzettend helpen wanneer die hulp er wel komt. Maar tot die tijd zal ik mijn eigen weg blijven gaan met liefde voor de sport.
Isabelle Hanssen
Ski foto: Julia Ordog
Σχόλια